چرا پرورش دادن مهارت خودآگاهی آسان نیست و اگر خودآگاهی مهم است، چرا ما خیلی خودآگاه نیستیم؟

خب، یک جواب روشن این است که ما به آن‌چه در درون و بیرون ما می‌گذرد توجه نمی‌کنیم، به عبارت دیگر در بیشتر مواقع ما بر احوال خودمان حاضر و ناظر نیستیم.

موضوع خودآگاهی همواره یکی از موضوعات جالب برای فیلسوفان و روان‌شناسان در قرن اخیر بوده است.

خودآگاهی دقیقاَ چیست؟

مطالعات روانشناختی در مورد خودآگاهی، اولین بار در سال 1972 توسط دو روانشناس به نام‌های شلی دوال و رابرت ویکلند با ارائه نظریه خودآگاهی آغاز شد.

خودآگاهی شناخت دقیق و درست از خود است، به عبارتی دیگر شناخت نگرش ها، آراء، عقاید، اندیشه ها، هیجانات، توانایی ها، مهارت ها، وکاستی های خود است.