child trends
American psychological association
Resilience Guide for Parents and teachers

مقدمه
ما معمولاً تمایل داریم تا دوره کودکی را دوره خوش خیالی و راحتی و آسودگی در نظر بگیریم. در حالیکه کودکان با مسائل مهمی روبرو هستند و در برابر صدمه ها و آسیب های روحی و روانی قابلیت و قدرت دفاع ندارند. کودکان مجبورند با مشکلاتی مثل سازگار شدن با آزار همکلاسی ها یا آزار و اذیت از طرف والدین درگیر باشند.
علاوه بر اینکه نامطمئن و نامعتبر بودن بخشی از بزرگ شدن است و به هرحال دوره کودکی دوره خوش خیالی نیست، توانایی فائق آمدن بر مشکلات و پیشرفت کردن علی رغم این چالش ها از طریق آموزش تاب آوری به دست می آید.
خبر خوب این است که مهارت های تاب آوری قابل آموزش است.
پرورش تاب آوری _ توانایی سازگاری خوب با سختی، آسیب، تراژدی، ضعف یا تهدید یا حتی منابع معنادار استرس _ می تواند به بچه ها کمک کند تا استرس و احساس های اضطراب و نامطمئن بودن را مدیریت کنند.
با اینحال، تاب آور بودن به معنی این نیست که بچه ها دشواری و پریشانی را تجربه نکنند. دردهای عاطفی و ناراحتی در زمانی که ما از یک آسیب در رنج هستیم، در زمان فقدان های فردی و حتی زمانی که این اتفاقات برای دیگری می افتد بسیار طبیعی هستند.

چند نکته برای ساختن تاب آوری در کودکان و نوجوانان

ما همه می توانیم تاب آوری را توسعه دهیم و می توانیم به بچه ها کمک کنیم به همان اندازه آن را توسعه دهند. در این رشد و توسعه رفتارها، افکار و عملکرد درگیر هستند که می توانیم در طول زمان یاد بگیریم.

1- ایجاد ارتباطات

به بچه ها یاد بدهید چطوری دوست پیدا کنند. از طریق مهارت همدلی یا درک درد دیگری. یک شبکه خانوادگی قوی برای حمایت از فرزندتان در برابر ناامیدی و صدمه بسازید. در مدرسه دقت کنید که کودکی از جمع دیگر دانش آموزان طرد و جدا نباشد. ارتباط با مردم فراهم می کند حمایت اجتماعی و تاب آوری را تقویت می کند.
بعضی ها احساس راحتی می کنند در ارتباط با یک قدرت بزرگتر مثل یک ارتباط مذهبی و در خلوت. شما ممکن است براساس سنت هایی که بهش علاقه مند هستید، فرزندتان را با آن آشنا کنید.

2- کودکتان را برای مفید بودن و کمک کردن به دیگران یاری کنید

بچه ها وقتی احساس درماندگی می کنند با کمک کردن به دیگران تقویت می شوند. در مدرسه، طوفان ذهنی برای راه-کارهای کمک به دیگران به راه بیندازید.

3- به یک برنامه روزانه متعهد باشید و آن را حفظ کنید

چسبیدن و متعهد بودن به یک برنامه روزانه برای بچه ها آسایش آفرین است. به خصوص بچه هایی کوچکتر که تمایل به داشتن یک چارچوب و ساختار دارند. تشویق کنید کودکانتان برنامه روزانه خودش را ایجاد کند.

4- اوقات فراغت داشته باشید

به بچه ها یاد بدهید چطور به چیزی غیر از عامل نگران کننده تمرکز کنند. از چیزهایی که می تواند برای کودک ایجاد ناراحتی کند آگاه باشید و مطمئن باشید که بچه ها اوقات فراغتی دارند در صورت ایجاد مزاحمت و استرس از طرف این عوامل. اگر چه مدارس برای عملکرد طبق یک استاندارد احساس مسئولیت می کنند اما زمان های اوقات فراغت می تواند خلاقیت را در بچه ها تقویت کند.

5- به بچه ها خود مراقبتی یاد بدهید

خودتان را به عنوان یک الگوی خوب در این زمینه به بچه بشناسانید و اهمیت تغذیه خوب، ورزش و استراحت را به بچه ها آموزش دهید. مطمئن باشید فرزند شما زمان کافی برای تفریح (شادی) و استراحت دارد.

6- به سمت اهدافتان حرکت کنید

به فرزندتان بیاموزید که اهدافی دست یافتنی برگزیند و سپس برای رسیدن به آن قدم بردارد.

لاله دستوری
روانشناس بالینی